راهمان یکی ست!

چرا ز هم بگریزیم؟ راهمان که یکی‌ست!

سکوتمان، غممان، اشک و آهمان که یکی ست!

چرا زهم بگریزیم؟ دست‌کم یک‌عمر

مسیر میکده و خانقاهمان که یکی‌ست!

تو گر سپیدی روزی و من سیاهی شب

هنوز گردش خورشید و ماهمان که یکی‌ست!

تو از سلاله‌ی لیلی، من از تبار جنون

اگر نه مثل همیم، اشتباهمان که یکی ست!

من و تو هردو به دیوار و مرز معترضیم!

چرا دو توده‌ی آتش؟ گناهمان که یکی‌ست!

اگرچه رابطه‌هامان کمی کدر شده است

چه باک؟ حرف و حدیث نگاهمان که یکی‌ست...!

| محمد سلمانی |